યે દોસ્તી હમ નહિ ભૂલેંગે.....

( G.C.E.R.T.ની એક તાલીમ કાર્યશાળામાં ડો. સ્વરૂપ સંપટે નેટ પર વાંચેલી આ વાર્તા કહી સંભળાવી હતી. જે ભાઇશ્રી રાકેશ પટેલે તેમના બ્લોગ પર અંગ્રેજીમાં મુકી. તેઓને આ વાર્તાના મુળ સ્રોતની ખબર નથી. અત્રે ગુજરાતીમાં ભાવાનુવાદ કરીને ઊભયના આભાર સહ, પ્રકાશિત કરી છે.-ભજમન)

યે દોસ્તી હમ નહિ ભૂલેંગે.....

-વેબ પરથી અનુવાદ-ભજમન નાણાવટી.

એક દિવસ, જ્યારે હું હાઇસ્કૂલમાં આઠમા ધોરણમાં હતો,

ત્યારે મેં મારા વર્ગમાંથી એક છોકરાને નીશાળેથી ઘર તરફ જતાં જોયો.

તેનું નામ કાયલ હતું.

એવું લાગતું હતું કે જાણે તેની બધી ચોપડીઓ તે ઊંચકી જતો હતો.

મને થયું, ‘કોઇ ભણવાની બધી ચોપડીઓ ઘેર શું કામ લાવતું હશે, અને તે પણ

શુક્રવારે ?’

નાતાલ સાંજે -છેવટે તો શિયાળોને?

( આજે એક અતિથિ રચના. ગુજરાતના કલાગુરુ સ્વ.રવિશંકર મ. રાવળના સુપુત્ર શ્રી ડૉ. કનક રાવળ તરફ્થી રચના મુકવામાં આવી છે. આ કૃતિ મોકલવા માટે મુ. શ્રી કનક્ભાઇ નો તથા શ્રી વિરાફ કાપડિયાનો આભાર. શ્રી વિરાફ કાપડિયાની મુળ રચના પણ આપેલી છે. -ભજમન. )

(છબી: નેટ પરથી)

નાતાલ સાંજે -છેવટેતો શિયાળોને?

જીનિયસ બાળકો !

અભિનંદન !

આપણે વાર્તાલાપમાં  3 ઈડિયટ્સના 3 જીનિયસને જોયા હતા.

 જુવો આ   પ્રતિભાશાળી વ્યક્તિત્વ ધરાવતા 19  કિશોર અને કિશોરીઓ.

નેશનલ ઇનોવેટીવ ફાઉંડેશન (NIF) દ્વારા ભૂતપુર્વ રાષ્ટ્રપ્રમુખ શ્રી અબ્દુલ કલામ ને હસ્તે પદક્થી સન્માનિત થયા.

(ફોટો: સૌજન્ય : સંદેશ )

એક આળવિતરું !

(ઘણીવાર મને આળવિતરાં સૂઝે છે. આજે પણ એમ જ થયું. ચાલો તમારી સાથે શેર કરું. ખબર નથી આને ટુચકો કહેવાય કે રમૂજ કહેવાય ! કદાચ લઘુકથાની વ્યાખ્યામાં આવે ? એ તો સર્વશ્રી ડૉ.જુગલકિશોરભાઇ વ્યાસ, નિલમબહેન કે સુરેશભાઇ જાની જેવા સુજ્ઞ જનો કહી શકે ! –ભજમન )

એક આળવિતરું !

પિતા અને પુત્ર વાત કરતા હતા.

પિતા- બેટા, કોઇ પણ બાપ પોતાના કુટુમ્બને એકસરખો પ્રેમ કરતો હોય છે. પણ મારી જીંદગીમાં સૌ પ્રથમ તારી મા આવી, પછી તું આવ્યો પછી તારો ભાઇ અને બહેન. હું તારી માને તમારાથી બધાથી વધુ પ્રેમ કરતો હોઉં તે સ્વાભાવિક જ નહિ, કુદરતી છે. કેમકે આ ક્રમ કુદરતે નક્કિ કર્યો છે. પ્રાયોરીટી, યુ સી. ધારકે આપણે સહુ એક નાવમાં બેસીને નદી પાર કરીએ છીએ અને અધવચ્ચે નાવમાં કાણું પડે તો હું સૌથી પહેલાં કોને બચાવું ?

પુત્ર- માને વળી !

પિતા- ના. મારી જાતને. પ્રાયોરીટી કુદરતે નક્કિ કરી છે !

<0000000>

ઑકલેન્ડમાં ઉતરાણ

ઑકલેન્ડમાં એવોનડેલ રેસકોર્સ છે. આ રેસકોર્સના મેદાનમાં તા. 09/01/2010 ને શનીવારના રોજ

પતંગ મહોત્સવનું આયોજન કરવામાં આવ્યું હતું.

જ્યાં જ્યાં વસે ગુજરાતી ત્યાં નાનું સરખું ગુજરાત !

લો તમે પણ થોડી સહેલ માણો.

(ફોટા પર 'ડબલ ક્લીક' કરવાથી પૂર્ણ કદ માણો)

સારી જગ્યા છે, નાખો ધામા!

ફિલ્મ 3 ઈડિયટ્સના 3 જીનીયસને જાણો છો ?

ફિલ્મ 3 IDIOTS માં તમે સહુએ ત્રણ ઈડિયટને જોયા. પણ એ જ ફિલ્મમાં ત્રણ જીનીયસની કારીગરી નિહાળી ? રાંચોની લદ્દાખની શાળામાં સ્કુટરથી ચાલતી અનાજ દળવાની ઘંટી, સાયકલથી ચાલતું વૉશિંગ મશીન અને પેડલથી ચાલતી “કાતર”થી ઘેટાંના વાળ કાપતો હજામ જોયો હશે. આ શોધના અસલી પ્રતિભાશાળી શોધકોને ઓળખો છો ?   આ રહ્યા એ ત્રણ...

ઉદાસીનો સૂરજ

                                                                              

                  

  (photo:Google Images)

ઉદાસીના સૂરજ આથમે એવી,

આથમણી કોર ક્યાંથી લાવું..??” 

                                                                – સ્નેહા-અક્ષિતારક

2010

     નવા વર્ષના અભિનંદન !!!

આપ શું વિચારો છો ? - વેશ્યાવૃત્તિ ડામો કે મંજૂરી આપો: સુપ્રીમ

*****************************

Wish you all merry christmas.

******************************

વેશ્યાવૃત્તિ ડામો કે મંજૂરી આપો: સુપ્રીમ - Divya Bhaskar Daily Gujarati News Paper Ahmedabad Surat Baroda Rajkot News Gujarat Mumbai
દિ.ભા. Agency, New Delhi

સુપ્રીમકોર્ટનો કેન્દ્રને વેધક પ્રશ્ન: વેશ્યાવૃત્તિ કાયદાની મદદથી ડામી શકાતી ન હોય તો કાયદેસર કેમ નથી કરતા ?

સુપ્રીમ કોર્ટે કેન્દ્ર સરકારને જણાવ્યું છે કે દંડકીય પગલાંની મદદથી વેશ્યા વ્યવસાયને ડામી શકવો વ્યવહારુ રીતે સંભવ ના હોય તો તેને કાયદેસર મંજૂરી આપો.

બંટુ

‘બંટુ‌‌‌.. .. ઓ.. .. ‘બં.. .. ટુ !’ ‌‌

‌ ‘… .. ‘

‘અભી તક ઉઠા નહિ ક્યા ?’

અને બંટુનું સવાર પડે. બસ, પછી તો હૉસ્ટેલમાં બંટુ જ બંટુ થઇ રહે. બંટુ એટલે અમારી હૉસ્ટેલનો હાથવાટકો ! કોઇપણ ચીજ વસ્તુ લાવવા લઇ જવાની હોય તો તે બંટુનું કામ. પહેલા માળ પર નવ નંબરમાં રહેતા પાટીલને ત્રીજા માળે રહેતા પઠાણ પાસેથી ડ્રોઇંગ બોર્ડ મંગાવવું હોય તો બંટુને નીચે બોલાવે અને પછી કામ સોંપે !

અમારી હૉસ્ટેલને ત્રણ માળ, દરેક માળ પર આઠ-આઠ રૂમ છે. ભોંયતળિયું ગણતાં ત્રીસ રૂમો થાય. ત્રીજા માળની ઉપર અગાસી છે. આ અગાસીના દાદર પરની ઓરડી-બંગલી એટલે બંટુનો ભવ્ય ’રાજ મહેલ.’ એમાં બંટુનું સમગ્ર રાચરચિલું સમાયું હોય. સરસામાનમાં તો એલ્યુમિનિયમના ટીફીનનાં ચાર ખાનાં, ચાર-પાંચ માટીનાં માટલાં (એક સાથે આટલાં માટલાં રાખવાનું રહસ્ય હજુ કોઇ તેની પાસેથી કઢાવી શક્યું નથી !), જેમાં તે વારાફરતી પાણી સંઘરી રાખે., બાકી એકાદ જર્જરિત મેલું ગોદડું અને કોઇ વિદ્યાર્થીનું ફાટેલું, રૂ નીકળી ગયેલું ગાદલું. તેનાં કપડાંમાં બે ફાટેલી ખાખી અર્ધી ચડ્ડી અને ખમીસ કે કોઇએ આપેલું ટીશર્ટ. શર્ટને કે ચડ્ડીને બટન હોવાં જરૂરી નહીં. ચામડાના એક પહોળા પટ્ટાની મદદથી તે ચડ્ડી પર સારો એવો કાબુ રાખી શકતો હતો.

બેઠી દડીના, થોડા ભરાવદાર શરીરવાળા બંટુનો ચહેરો, જમાનાનો માર ખાધેલ હોય, તેવો સખત હતો. તેમાં ગોળ પીળાશ પડતી આંખો વચ્ચે આગળ પડતું ભોલર મરચાં જેવું તેનું નાક વિશેષ ધ્યાન ખેંચતું. ત્રણ ચાર દિવસની વધેલી કાબર ચીતરી દાઢી, માથે સફેદ, ટુંકા વાળ હોવા છત્તાં તેની ઉંમરનો ક્યાસ કાઢવો મુશ્કેલ હતો.

‘બંટુ‌‌‌.. .. ઓ.. .. ‘બં.. .. ટુ !’ ‌‌

‌‘… .. ‘

‘અબે બંટુકે બચ્ચે,’ સોળ નંબરવાળો પાટીલ બૂમ પાડ્વાનો. ‘અબે ! લઉકર યે, લે આ ચા પી જા.’