અપશબદ ને અવળી વાણી, અહંકારીની એ જ કહાણી
મિથ્યામદ ભ્રમજાળે ફાટે, જેમ ધાનની ધાણી ફૂટે,
પતન ગર્તનો મારગ ઠાણ, ભજમન તું એ નરને જાણ.
નીતિમતાને સૂપડે છડે, એક ભરે ત્યાં તેર જ તોડે,
મત માટે હરિ પરહરે, સત્તા કાજે સહુ કો ચળે,
એવા શિરે નાખો પહાણ, ભજમન ભણે ચતુર સુજાણ.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો